Ma-vr 7:00-15:00
Mariadistel is een belangrijke medicinale plant die ook bekend staat onder de namen melkdistel, gewone distel, mariadistel, etc.. Dit zijn historische benamingen. De huidige naam werd in 1989 aan de plant gegeven. De distel behoort tot de familie van de Asteraceae, de sterrenfamilie. Het is een eenjarige tot tweejarige plant die tot 250 cm hoog kan worden, maar meestal 150 cm wordt. De stengel en bladeren zijn behaard en het bovenste deel van de stengel is vertakt. De relatief grote bladeren hebben getande randen. De bladeren zijn stijf en bleek. De grondbladeren vormen rozetten. De distel produceert paarse bloemen en na de bloei produceert hij vruchten, dat wil zeggen harige dopvruchten. Mariadistel komt op veel plaatsen voor. Zijn oorspronkelijke territorium waren de Canarische Eilanden, over het vasteland rond de Middellandse Zee, tot in Antarctica en Klein-Azië. Van daaruit verspreidde de plant zich over de hele wereld. Ze komt voor tot 700 meter boven de zeespiegel. Hij komt het meest voor op klei- en zandleembodems. Mariadistel vereist dat de grond voldoende voedingsstoffen bevat. In zijn wilde vorm komt hij voor op heide, compost, enz. Mariadistel is al vele eeuwen bekend. Teksten uit het oude Griekenland en Rome zijn gedocumenteerd. Het werd meer gebruikt in de 16e eeuw. Het werd gebruikt door genezers en artsen uit die tijd. Er werden verschillende soorten afkooksels, extracten en tincturen gemaakt die voornamelijk gebruikt werden voor problemen in de buikholte, d.w.z. de maag, darmen en lever. De vruchten en zaden van mariadistel worden voornamelijk gebruikt, en de bladeren en wortels minder.
De samenstelling van de vrucht en de zaden, die het meest gebruikt worden, geeft ook de werking aan. De belangrijkste zijn ongetwijfeld de stoffen die behoren tot het silymarinecomplex, de flavonoïden: silybin A, silybin B, isosilybin A, sosilybin B, silycristine, dehydrosilybin, apigenine en silydianine. De flavonoïden zoals silandrine, silybinome, silyhermin, enz. zijn apart. De zaden bevatten ook een hoog aandeel lipiden, vetzuren, waarbij de voor ons meer geschikte, d.w.z. onverzadigde, overheersen. Deze omvatten linolzuur, oliezuur, palmitoleïnezuur, enz. Essentiële oliën zijn een ander belangrijk bestanddeel, bijvoorbeeld gamma-cadineen en alfa-pineen in de zaden. Terpeenverbindingen zoals limoneen, terpinen-4-ol, bèta caryofylleen en alfa humuleen zijn ook aanwezig. Polysachariden, aminozuren (bijv. lysine, threonine, glycine, leucine...), vitaminen en mineralen zijn ook een integraal onderdeel van mariadistel.
In de zaden en vruchten zitten veel stoffen met een heilzame werking verborgen. Er zijn veel onderzoeken gedaan met mariadistel, zowel in het laboratorium als klinisch met vrijwilligers.
Een van de echt bekende en erkende effecten van mariadistel is de invloed op de functie van bepaalde organen en processen in het lichaam:
Houd er rekening mee dat onze website niet langer claims mag maken die niet door de EU zijn goedgekeurd en die de indruk zouden kunnen wekken dat kruiden of paddenstoelen een geneeskrachtige werking hebben. De huidige EU-wetgeving verbiedt dit. Dit ondanks het feit dat traditionele Chinese geneeskunde al duizenden jaren werkt en op talloze patiënten is getest. Tegelijkertijd mogen we de effecten die bewezen zijn door hedendaagse wetenschappelijke studies niet vermelden. Maar we geloven in het gezonde verstand van onze klanten. Voor gedetailleerde informatie over kruiden en paddenstoelen kunt u zoeken in de openbaar toegankelijke bronnen op internet. Waardevolle informatie is bijvoorbeeld te vinden op www.tcmencyklopedie.cz.