Polyporus

Polyporus(Polyporus umbellatus, Grifola umbellatus, Zhu Ling, Chorosis nut) is een houtboorschimmel die gevonden kan worden op de voet van gezonde loofbomen, maar ook op beschadigde of dode bomen en stronken. Hij tast vooral eiken, haagbeuken en beuken aan. Het vruchtlichaam van de poliep groeit uit de stengel, die zich vertakt van de boom en zich vertakt in andere "kleine schimmelpootjes". Deze hebben dan kleine, regelmatige hoedjes die naar binnen worden gedrukt en een soort cluster vormen. Hierdoor kan het hele vruchtlichaam meer dan 50 cm in diameter worden. Polyporus groeit in gematigde streken, dat wil zeggen Noord-Amerika, Europa en Azië. Hij is ook te vinden in ons land, vooral in de Polabí regio, Zuid-Bohemen, Moravië, enz. De vraag naar de paddenstoel is groot, dus wordt hij ook commercieel gekweekt. Polyporus werd wetenschappelijk gedocumenteerd in 1801, toen Ch. H. Persoon het de naam Bolletus umbellatus gaf. Pas in 1821 werd Polyporus door de Zweedse mycoloog E. M. Fries in het geslacht Polyporus geplaatst. Polyporus was echter al veel eerder bekend. Vooral in Azië, waar het al 2500 jaar geleden werd genoemd. In die tijd werd het ook gebruikt in de geneeskunde, wat ook wordt beschreven in geschriften die teruggaan tot de Han-dynastie en in "herbaria" (ShenNongBenCaoJing, ZhongHuaBenCao, BenCao Gang Mu).